Podium – mijn eigen loopbaanportret uit 2013

Podium

Ik sta niet graag op het podium, ik geef het liever aan anderen. Ik geef graag. Dat is makkelijker dan ontvangen. En dat terwijl ik juist dat podium nodig heb. Om van het vraagteken een uitroepteken te maken. Wauw ik hier! Om te geloven in mezelf. Om trots te zijn. Om verder te komen. Om verantwoordelijkheid te nemen. Het podium staat voor ontvangen en niet alleen voor geven. Het staat voor zien en gezien worden. En voor mezelf zien zoals ik ben.

Dit schreef ik in 2013 en sinds 2023 is er Podium een nieuwe fase ingegaan. En mijn schrijfwerk ook. Ik heb weer wat bescheidenheid in mijn ambities laten varen

Vlak na de geboorte van mijn jongste dochter werd mijn bedrijf geboren. Het zou nog twee jaar duren voordat ik de VAR verklaring aanvroeg, maar daar en dan in dat kraambed wist ik dat het anders moest. Het weten was gebaseerd op gevoelens van twijfel. Ik had nog geen woorden maar wel het besef. Het besef dat ook zij rap zou opgroeien net als onze oudste twee meiden. Het besef dat rust ons gezin goed zou doen. Dat de tijd die ik niet thuis doorbreng kostbaar is. Het besef dat ik meer met mijn ambities wil doen. Het besef dat ik wil gaan schrijven. Dat besef was zo groot dat ik in haar eerste levensjaar een keuze maakte.

Het stoppen met werken in loondienst voelde gaandeweg als het uitdoen van een oude jas. Ik merkte dat de grenzen van de bedrijven waar ik 12 jaar als HRM adviseur werkte mijn grenzen waren geworden. Opeens bleek ik dingen te kunnen en te denken die ik daarvoor niet deed en dacht.

Alleen al de keuze om mijn baan op te zeggen was anders. Anders dan de meningen van anderen. Carrière en kinderen moet allebei kunnen. Je moet je financiële zelfstandigheid behouden. In deze markt voor jezelf beginnen is niet handig. Ik schudde het van me af als een eend met water doet.

ILFU 1000 dichters marathon 2023 was de eerste keer dat ik het podium beklom met eigen dichtwerk

In het tweede levensjaar van onze jongste dochter leerde zij lopen en rondde ik de opleiding tot loopbaancoach af. Eén jaar geleden werd ze twee en stapten we allebei onze zelfstandigheid tegemoet. Zij naar de speelzaal en ik als zelfstandig ondernemer en als schrijfster. Van een blog en van loopbaanportretten.

Vol twijfel loop ik op mijn pad. ‘Wauw ik hier?’. Wie ben ik om te denken dat ik wat te vertellen heb? Het is die twijfel van het vraagteken die me in beweging zet. Het vertelt me dat ik een podium moet zoeken om mijn verhaal te vertellen. Wauw ik hier! Kan ik dan roepen op dat podium. Niet om applaus te horen. Wel om de trots te voelen die mij verder brengt. Zo leef ik mijn droom. Ik neem het heft in eigen hand en laat dit anderen ook zien. Inspiratie.

Mensen en organisaties echt kennis laten maken met zichzelf, met hun bezieling. Om van daaruit  zich beter te verbinden met zichzelf, met anderen en met de wereld om hun heen.